Mauro usiadÂł sobie przy wolnym stoliku i zacz¹³ siĂŞ rozglÂądaĂŚ po melinie. CzekaÂł aÂż jakaÂś kelnerka go obsÂłuÂży. MiaÂł nadziejĂŞ, Âże jakaÂś szybko siĂŞ zjawi,  bo nie lubiÂł czekaĂŚ i od razu musiaÂłby ja opykaĂŚ, a to Âźle by siĂŞ skoĂączyÂło. I siedziaÂł jak ten ciul i czekaÂł coraz bardziej siĂŞ niecierpliwiÂąc.

- Jedno piwko, szybciutko.-powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ jak to Mauro bezczelnie.

- Rapido, tu entiendes??- zapytaÂł, bo chyba nie rozumiaÂła.

A Mauro dalej czekaÂł  uderzajÂąc paluszkami o stolik ze zniecierpliwienia.

- Jak mi siĂŞ coÂś jeszcze zachcĂŞ to ci powiem.-powiedziaÂł bez uÂśmiechu i siĂŞ napiÂł piwka.

aleÂż skÂąd, nie bĂŞdzie miaÂł
Mauro grzecznie piÂł swoje piwko nie zwracajÂąc na innych uwagi. Co jakiÂś czas spoglÂądaÂł sobie w morze.

Mauro wypi³ swoje piwko i postanowi³ trochê s³oneczka wch³on¹Ì, wiêc musia³ zmieniÌ miejscówkê.